Door Marco Schuurman, woensdag 14 april 2010 16:39
Nu 3D een hot item is geworden in Nederland gaan er ook enkele verhalen rond die we graag willen ontkrachten. Veel mythes zijn eigenlijk logisch en het verbaast mij dan ook elke keer weer waarom er over gesproken wordt.
3D-films zijn eigenlijk al meer dan 50 jaar oud. De eerste films kwamen in de jaren 50 uit in de bioscopen. Veel mensen denken dat in die tijd de bekende brillen nodig waren om überhaupt het 3D te kunnen bekijken, maar niets is minder waar. Verreweg de meeste 3D films in die tijd werden vertoond met gepolariseerd licht en gepolariseerde glazen, net zoals nu ook nog veel wordt toegepast in bioscopen. De indruk van de vereiste brilletjes is naar alle waarschijnlijkheid ontstaan door de 3D stripboeken waarbij een dergelijke bril wel vereist was.
Dit jaartal gaat wellicht de boeken in als het eerste jaar waarin 3D-tv's op de markt zijn gekomen, maar eigenlijk onterecht. Het wellicht onbekendere merk Mitsubishi heeft in 2007 al de eerste 3D-ready televisie op de markt gebracht. Nu werkt deze televisie momenteel niet met de huidige HDMI 1.4 en 3D Blu-Ray protocol, maar met een adapter is ook deze brug weer overwonnen. Ook Samsung kwam in 2008 al met een 3D-ready toestel uit.
Het opnemen van een 3D film gebeurd met speciale 3D camera's waar voornamelijk Sony momenteel heel groot mee is. Wat er feitelijk tijdens een opname gebeurd is dat beide lenzen een opname maken in 2D en in de montage worden de beelden over elkaar heen geschoven waarna er 3D beelden te zien zijn. Aangezien de camera in eerste instantie 2D opneemt is er dus ook geen aparte camera nodig om 2D te registreren. De montage pakt dan immers 1 beeld uit 1 lens en zend of brengt deze uit.
Iedereen is de afgelopen jaren door de media gepaaid met de term Full-HD. Veel mensen verwachten dan ook dat de nieuwe 3D televisies ook de 3D beelden in Full-HD kunnen tonen, maar niets is minder waar. Zoals reeds besproken wordt er gebruik gemaakt van 2 lagen 2D-beelden. Door de frames in elkaar te schuiven wordt de resolutie feitelijk ook gehalveerd. Dit komt erg veel voor bij tv-uitzendingen, omdat anders dubbele bandbreedte nodig is. Blu-Ray 3D biedt wel de mogelijkheid om 3D films in Full-HD te bekijken.
Dat een nieuwe televisie duur is, is een feit, maar feitelijk gezien is de technologie die erin schuil gaat niet heel erg duur. Momenteel worden enkel topmodellen van de verschillende fabrikanten voorzien van de 3D technologie. Deze topmodellen zijn uiteraard voorzien van de nodige aansluitingen en de nodige gadgets zoals het dlna-protocol. Vooral dergelijke technieken drijven de prijs op. Dat de technologie voor het bekijken van 3D op een televisie duur is, is per definitie dus niet waar.
Een 3D bril doet niet meer dan licht filter. Een passieve bril filtert gepolariseerd licht, een anaglyph filtert kleuren, en active-shutter brillen laat licht wel of niet door (aan/uit). De brilletjes zorgen dus niet voor vermoeide ogen en/of hoofdpijn, maar waar sommige mensen wel last van hebben is het 3D effect zelf, en hoe de hersenen hier meer omgaan, beïnvloed met de verminderde helderheid van de brillen. De brillen zelf zijn dus niet de oorzaak.
Als je 3D wilt kijken is dit uiteraard wel verplicht, maar met een 3D TV kun je altijd een uitzending of film in 2D kijken. Ook een 3D Blu-Ray kan dus gewoon en 2D gekeken worden en is dus een 3D bril niet vereist.
Helaas is het niet mogelijk om een bril van een bepaald merk te gebruiken bij een ander merk. Fabrikanten hebben qua communicatie hier geen richtlijnen in aangenomen en zo zullen de verschillende merken werken met infrarood of bluetooth.
